Section 13B of HMA : பிரிவு 13B: பரஸ்பர சம்மதத்தால் விவாகரத்து

Summary

இந்த சட்டத்தின் கீழ், கணவர் மற்றும் மனைவி ஒருவரும் இணைந்து மாவட்ட நீதிமன்றத்தில் விவாகரத்துக்கு மனுவை சமர்ப்பிக்கலாம். அவர்கள் குறைந்தது ஒரு வருடத்திற்கு தனித்தனியாக வாழ்ந்திருக்க வேண்டும், ஒன்று சேர்ந்து வாழ முடியாதது மற்றும் திருமணத்தை முடிக்க வேண்டும் என்று இருவரும் சம்மதிக்க வேண்டும். மனுவை சமர்ப்பித்த ஆறு மாதத்திற்குப் பின், அவர்கள் மனுவை கைவிடாமல் இருப்பின், நீதிமன்றம், திருமணம் நடந்ததையும், காரணங்கள் உண்மையானவை என்பதையும் உறுதிசெய்து, திருமணத்தை கலைத்தல் என்ற தீர்ப்பை வழங்கும்.

Explanation using Example

ரவி மற்றும் பிரியா என்ற தம்பதியரை கற்பனை செய்து பாருங்கள். அவர்கள் ஐந்து ஆண்டுகளாக திருமணத்தில் உள்ளவர்கள். காலப்போக்கில், அவர்கள் தங்கள் வேறுபாடுகள் ஒருங்கிணைக்க முடியாததாக உணர்ந்து, சம்மதத்துடன் பிரிந்து செல்ல முடிவு செய்கிறார்கள். அவர்கள் கடந்த ஒரு வருடமாக தனித்தனியாக வாழ்ந்து, விவாகரத்துக்கு பரஸ்பரம் சம்மதம் அடைந்துள்ளனர். அவர்கள் மாவட்ட நீதிமன்றத்தை அணுகி, ஹிந்து திருமணச் சட்டம், 1955 இன் பிரிவு 13B(1) கீழ், வருடத்திற்கு மேல் தனித்தனியாக வாழ்ந்து வருவதாகவும், ஒன்றாக வாழ முடியாததாகவும், விவாகரத்து மனுவை இணைந்து சமர்ப்பிக்கின்றனர்.

மனுவை சமர்ப்பித்த ஆறு மாதத்திற்கு பின், அவர்கள் மீண்டும் நீதிமன்றத்தில் தோன்றி, தங்கள் முடிவை உறுதிப்படுத்துகிறார்கள். நீதிமன்றம், அவர்கள் தேவையான காலத்திற்கு தனித்தனியாக வாழ்ந்து இருப்பதையும், திருமணம் நடந்ததையும், விவாகரத்திற்கு இருவரும் சம்மதித்திருப்பதையும் உறுதிசெய்து, பிரிவு 13B(2) கீழ், அவர்களுக்கு விவாகரத்து தீர்ப்பை வழங்கி, அவர்களின் திருமணத்தை சட்டப்படி கலைக்கிறது.