ধাৰা ২৩: ৰক্ষণাবেক্ষণৰ পৰিমাণ | The Hindu Adoptions And Maintenance Act 1956

Summary

এই আইনৰ অধীনত আদালতে ৰক্ষণাবেক্ষণ প্ৰদান কৰাৰ বিষয়ে সিদ্ধান্ত ল'ব পাৰে। আদালতে পত্নী, সন্তান, বা বৃদ্ধ বা অসুস্থ অভিভাৱকৰ ৰক্ষণাবেক্ষণৰ পৰিমাণ নিৰ্ধাৰণ কৰোঁতে পক্ষসমূহৰ স্থিতি, দাবীদাৰৰ প্ৰয়োজন, পৃথকে বাস কৰাৰ যুক্তিসঙ্গত কাৰণ, সম্পত্তি আৰু আয়, আৰু ৰক্ষণাবেক্ষণৰ হকদাৰ লোকৰ সংখ্যাৰ ওপৰত মনোযোগ দিব। মৃত ব্যক্তিৰ নিৰ্ভৰশীলৰ ক্ষেত্ৰত, মৃত ব্যক্তিৰ সম্পত্তিৰ মূল্য, উইলৰ ব্যৱস্থা, সম্পৰ্ক, প্ৰয়োজন, অতীত সম্পৰ্ক, আৰু সম্পত্তি আৰু আয় বিবেচনা কৰা হ'ব।

JavaScript did not load properly

Some content might be missing or broken. Please try disabling content blockers or use a different browser like Chrome, Safari or Firefox.

Explanation using Example

ধৰো, এটি পৰিস্থিতি আছে য'ত সুনীতা, এজন হিন্দু মহিলা, বিবাহগত বিতৰ্কৰ পাছত তেওঁৰ পৃথক হোৱা স্বামী ৰাজৰ পৰা ৰক্ষণাবেক্ষণ দাবী কৰিছে। আদালতে এতিয়া ১৯৫৬ চনৰ হিন্দু দত্তক গ্ৰহণ আৰু ৰক্ষণাবেক্ষণ আইনৰ অধীনত সুনীতাক ৰাজে কিমান ৰক্ষণাবেক্ষণ প্ৰদান কৰিব সেই বিষয়ে সিদ্ধান্ত ল'ব।

এই আইনৰ ধাৰা ২৩ প্ৰয়োগ কৰি, আদালতে কেইবাটাও কাৰক বিবেচনা কৰিব:

ৰাজ আৰু সুনীতাৰ সামাজিক আৰু আৰ্থিক অৱস্থা, যাতে ৰক্ষণাবেক্ষণ তেওঁলোকৰ জীৱনৰ মান অনুযায়ী হয়।
সুনীতাৰ যুক্তিযুক্ত প্ৰয়োজনবোৰ, য'ত প্ৰয়োজনীয় সামগ্ৰী আৰু তেওঁৰ স্বাস্থ্য বা ব্যক্তিগত পৰিস্থিতিৰ ভিত্তিত বিশেষ দাবীসমূহ অন্তর্ভুক্ত।
সুনীতাৰ পৃথক বাস কৰাৰ সিদ্ধান্তৰ যুক্তিসঙ্গত কাৰণ আছে নে, যি নিৰ্দয়তা বা পৰিত্যাগৰ দৰে কাৰণৰ বাবে হ'ব পাৰে।
সুনীতাৰ নিজস্ব আৰ্থিক উৎস, য'ত তেওঁৰ সম্পত্তি, আয় বা অন্যান্য উৎস অন্তর্ভুক্ত, যি ৰক্ষণাবেক্ষণৰ পৰিমাণ কমাই দিব পাৰে।
ৰাজৰ পৰা আইনীভাৱে ৰক্ষণাবেক্ষণৰ হকদাৰ অন্য ব্যক্তিৰ উপস্থিতি, যি সুনীতাক প্ৰদান কৰা ৰক্ষণাবেক্ষণৰ পৰিমাণত প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।

আদালতে এই বিবেচনাসমূহক মূল্যায়ন কৰি ন্যায়সংগত ৰক্ষণাবেক্ষণ সিদ্ধান্তত উপনীত হ'ব, যাৰ দ্বাৰা সুনীতাক সঠিকভাৱে প্ৰদান কৰা হ'ব আৰু ৰাজক অন্যায়ভাৱে অৱৰোধ কৰা নহ'ব।