Section 110 of BSA : ধারা ১১০: ত্ৰিশ বছৰৰ ভিতৰত জীৱিত আছিল বুলি জনা মানুহজনৰ মৃত্যু প্ৰমাণ কৰাৰ ভাৰ।

Summary

যেতিয়া কোনো ব্যক্তিৰ জীৱিত নে মৃত বুলি সিদ্ধান্ত ল'ব লাগে, আৰু সেই ব্যক্তিজন ত্ৰিশ বছৰৰ ভিতৰত জীৱিত আছিল বুলি প্ৰমাণিত হয়, তেন্তে তেওঁক মৃত বুলি প্ৰমাণ কৰাৰ দায়িত্ব সেই ব্যক্তিৰ ওপৰত থাকে যিয়ে এই দাবী কৰে।

Explanation using Example

উদাহৰণ ১:

ৰবি, এজন ব্যৱসায়ী, ১৯৯৫ চনত মুম্বাইত শেষবাৰৰ বাবে জীৱিত দেখা গৈছিল। ২০২৩ চনত, তেওঁৰ পৰিয়ালে তেওঁৰ সম্পত্তি নিষ্পত্তি কৰিবলৈ তেওঁক আইনীভাৱে মৃত ঘোষণা কৰিবলৈ বিচাৰে। ভাৰতীয় সাক্ষ্য আইন ২০২৩ৰ ধারা ১১০ অনুসৰি, যিহেতু ৰবি ত্ৰিশ বছৰৰ ভিতৰত জীৱিত আছিল বুলি জনা গৈছিল, সেয়ে তেওঁ মৃত বুলি প্ৰমাণ কৰাৰ ভাৰ তেওঁৰ পৰিয়ালৰ ওপৰত পৰে। তেওঁলোকে মৃত্যুৰ প্ৰমাণপত্ৰ বা আন গুৰুত্বপূর্ণ প্ৰমাণ দাখিল কৰিব লাগিব, যিয়ে ৰবি আৰু জীৱিত নাই বুলি দাবী সমৰ্থন কৰে।

উদাহৰণ ২:

মীনা, দিল্লীৰ এজন বাসিন্দা, ২০০০ চনত শেষবাৰৰ বাবে জীৱিত আছিল বুলি জনা গৈছিল। ২০২৯ চনত, তেওঁৰ স্বামীয়ে পুনৰ বিবাহ কৰিবলৈ তেওঁক মৃত ঘোষণা কৰিবলৈ আদালতত আবেদন দাখিল কৰে। ভাৰতীয় সাক্ষ্য আইন ২০২৩ৰ ধারা ১১০ অনুসৰি, যিহেতু মীনা ত্ৰিশ বছৰৰ ভিতৰত জীৱিত আছিল বুলি জনা গৈছিল, সেয়ে তেওঁৰ স্বামীয়ে তেওঁ মৃত বুলি প্ৰমাণ কৰিব লাগিব। ইয়াত আৰক্ষী প্ৰতিবেদন, সাক্ষীৰ সাক্ষ্য, বা যিকোনো আন নথিপত্ৰ দাখিল কৰিব লাগিব যিয়ে তেওঁৰ মৃত্যুৰ দাবী সমৰ্থন কৰে।