Section 21 of BSA : অনুচ্ছেদ ২১: দেওয়ানি মামলাত প্ৰাসঙ্গিক স্বীকাৰোক্তি।

Summary

দেওয়ানি মামলাত, কোনো স্বীকাৰোক্তি প্ৰাসঙ্গিক নহয় যদি ইয়াক স্পষ্ট শর্তত কৰা হয় যে ইয়াক প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা নহয়, বা এনে পৰিস্থিতিত কৰা হয় য'ৰ পৰা ন্যায়ালয়ে অনুমান কৰিব পাৰে যে পক্ষদ্বয়ে একমত হৈছিল যে ইয়াক প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা নহয়। এই নিয়মে কোনো অধিবক্তাক ধাৰা ১৩২ৰ উপ-অনুচ্ছেদ (১) আৰু (২)ৰ অধীনত প্ৰমাণ দিবলৈ বাধ্য কৰা নহয়।

Explanation using Example

উদাহৰণ ১:

ৰবি আৰু সুৰেশৰ মাজত এখন ভূমি সম্পৰ্কীয় দেওয়ানি বিবাদ আছে। ব্যক্তিগত আলোচনাৰ সময়ত, ৰবিয়ে সুৰেশক স্বীকাৰ কৰে যে তেওঁৰ ভূমিৰ মালিকানা প্ৰমাণ কৰা মূল নথি নাই। কিন্তু, ৰবিয়ে এই স্বীকাৰোক্তি কৰে এই শর্তত যে সুৰেশে এই স্বীকাৰোক্তি আদালতত প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ নকৰে। পিছলৈ, যেতিয়া এই মামলাটো আদালতত যায়, সুৰেশে ৰবিৰ স্বীকাৰোক্তি প্ৰমাণ হিচাপে উপস্থাপন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। ভাৰতীয় সাক্ষ্য আইন ২০২৩ৰ অনুচ্ছেদ ২১ অনুসৰি, এই স্বীকাৰোক্তি প্ৰাসঙ্গিক নহয় কাৰণ ইয়াক স্পষ্ট শর্তত কৰা হৈছিল যে ইয়াক প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা নহয়।

উদাহৰণ ২:

প্ৰিয়া আৰু অনিলৰ মাজত এখন চুক্তি ভংগৰ ওপৰত দেওয়ানি মোকদ্দমা আছে। মধ্যস্থতাৰ সময়ত, প্ৰিয়াই স্বীকাৰ কৰে যে তেওঁ চুক্তিৰ নিজৰ অংশ পূৰণ কৰা নাই। কিন্তু, মধ্যস্থতাৰ সময়ত সকলো আলোচনা গোপনীয় থাকিব আৰু আদালতত প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা নহয় বুলি একমত হৈছিল। যেতিয়া অনিলে আদালতত প্ৰিয়াৰ স্বীকাৰোক্তি ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, ন্যায়াধীশে ভাৰতীয় সাক্ষ্য আইন ২০২৩ৰ অনুচ্ছেদ ২১ অনুসৰি ইয়াক অগ্ৰহণযোগ্য বুলি ৰায় দিয়ে, কাৰণ স্বীকাৰোক্তি এনে পৰিস্থিতিত কৰা হৈছিল যে ইয়াক প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা নহয়।

উদাহৰণ ৩:

মীমাংসাৰ আলোচনা চলি থকা সময়ত, মীৰাই ৰাজেশক স্বীকাৰ কৰে যে তেওঁ তেওঁৰ ধন দিব লাগে কিন্তু এই স্বীকাৰোক্তি আদালতত ব্যৱহাৰ কৰা নহয় বুলি জোৰ দিয়ে। ৰাজেশে এই শর্তত একমত হয়। পিছলৈ, যেতিয়া মামলাটো আদালতত আনা হয়, ৰাজেশে মীৰাৰ স্বীকাৰোক্তি প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। আদালতে, ভাৰতীয় সাক্ষ্য আইন ২০২৩ৰ অনুচ্ছেদ ২১ৰ উল্লেখ কৰি, স্বীকাৰোক্তি প্ৰাসঙ্গিক নহয় বুলি সিদ্ধান্ত লয় কাৰণ ইয়াক স্পষ্ট শর্তত কৰা হৈছিল যে ইয়াক প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা নহয়।

উদাহৰণ ৪:

এখন সম্পত্তি বিবাদৰ দেওয়ানি মামলাত, অৰ্জুনে তেওঁৰ পৰিপক্ষ নেহাক স্বীকাৰ কৰে যে তেওঁ তেওঁৰ ভূমিত প্ৰৱেশ কৰিছে। এই স্বীকাৰোক্তি এটা গোপনীয় মীমাংসা বৈঠকৰ সময়ত কৰা হয় য'ত পক্ষদ্বয়ে একমত হয় যে আলোচনা কৰা কিবা বিষয় আদালতত ব্যৱহাৰ কৰা নহয়। যেতিয়া নেহাই অৰ্জুনৰ স্বীকাৰোক্তি প্ৰমাণ হিচাপে উপস্থাপন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, আদালতে ইয়াক অগ্ৰহণযোগ্য বুলি ৰায় দিয়ে, ভাৰতীয় সাক্ষ্য আইন ২০২৩ৰ অনুচ্ছেদ ২১ অনুসৰি, স্বীকাৰোক্তি এনে পৰিস্থিতিত কৰা হৈছিল যে ইয়াক প্ৰমাণ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা নহয়।