Section 5 of ITA, 2000 : ধাৰা ৫: ইলেক্ট্ৰনিক স্বাক্ষৰৰ আইনী স্বীকৃতি

Summary

ধাৰা ৫ৰ অধীনত, যেতিয়া কোনো আইনে নথিপত্ৰত স্বাক্ষৰ লাগিব বুলি কয়, ইলেক্ট্ৰনিক স্বাক্ষৰ ব্যৱহাৰ কৰিব পৰা যায়। এইটো কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে নিৰ্ধাৰিত ধৰণত কৰা হ'লে, হস্তাক্ষৰিত স্বাক্ষৰৰ দৰে বৈধ বুলি গণ্য কৰা হয়।

Explanation using Example

ধৰা যাক, XYZ Ltd. নামৰ এটা কোম্পানীয়ে ABC Ltd. নামৰ আন এটা কোম্পানীৰ সৈতে এটা চুক্তিত প্ৰৱেশ কৰিছে। পৰম্পৰাগত আইন অনুসাৰে, এই চুক্তিত দুয়োটা কোম্পানীৰ প্ৰতিনিধিয়ে স্বাক্ষৰ কৰিব লাগে যাতে এই চুক্তি আইনীভাৱে বাধ্যতামূলক হয়। কিন্তু, তথ্য প্ৰযুক্তি আইন, ২০০০ৰ ধাৰা ৫ৰ বিধানৰ বাবে, ভৌতিক স্বাক্ষৰৰ প্ৰয়োজনীয়তা উপেক্ষা কৰিব পৰা যায়।

ধৰি লওঁক যে দুয়োটা কোম্পানীৰ প্ৰতিনিধি বিভিন্ন চহৰত আছে আৰু ততালিকে চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰিব লাগিছে। তেওঁলোকে চুক্তিটো প্ৰমাণিত কৰিবলৈ ইলেক্ট্ৰনিক স্বাক্ষৰ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। এইটো ডিজিটেল প্লেটফৰ্ম ব্যৱহাৰ কৰি এটা অনন্য ইলেক্ট্ৰনিক স্বাক্ষৰ সৃষ্টি কৰা, যি তাৰপিছত ডিজিটেল চুক্তি নথিপত্ৰত সংলগ্ন কৰা হয়। ধাৰা ৫ অনুসাৰে, এই ইলেক্ট্ৰনিক স্বাক্ষৰক হস্তাক্ষরিত স্বাক্ষৰৰ দৰে আইনীভাৱে বৈধ বুলি গণ্য কৰা হয়, যাৰ ফলত আইনৰ প্ৰয়োজন পূৰণ হয়। এইদৰে কোম্পানীসমূহে নিজৰ আইনী দায়িত্ব পূৰণ কৰিব পাৰে ভৌতিক উপস্থিতি বা কাগজপত্ৰৰ প্ৰয়োজন নোহোৱাকৈ।