ਧਾਰਾ 20: ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਬੁਜ਼ੁਰਗ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ | The Hindu Adoptions And Maintenance Act 1956

Summary

ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਵੈਧ ਜਾਂ ਅਵੈਧ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਬੁਜ਼ੁਰਗ ਜਾਂ ਅਸਹਾਇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਨਾਬਾਲਗ ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਜਾਂ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਬੁਜ਼ੁਰਗ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਜਾਂ ਅਵਿਵਾਹਿਤ ਧੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

JavaScript did not load properly

Some content might be missing or broken. Please try disabling content blockers or use a different browser like Chrome, Safari or Firefox.

Explanation using Example

ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਰਾਜ, ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਵਿਆਸਕ, ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਆਮਦਨ ਸਥਿਰ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਪਹਿਲੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ 10 ਸਾਲ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਰਜੁਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੁਜ਼ੁਰਗ ਪਿਤਾ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ਰਮਾ ਹੈ ਜੋ ਰਿਟਾਇਰਡ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਪੈਨਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਰਾਜ ਦੇ ਪਿਤਾ ਆਪਣੇ ਬੁਜ਼ੁਰਗ ਅਵਸਥਾ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹਨ।

ਹਿੰਦੂ ਅਡੌਪਸ਼ਨਜ਼ ਐਂਡ ਮੇਂਟੇਨੈਂਸ ਐਕਟ, 1956 ਦੀ ਧਾਰਾ 20 ਦੇ ਅਧੀਨ, ਰਾਜ ਦੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਰਜੁਨ ਦੀ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਕਰੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਨਾਬਾਲਗ ਬੱਚਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ਰਮਾ ਦੀ ਜੋ ਕਿ ਬੁਜ਼ੁਰਗ ਅਤੇ ਅਸਹਾਇ ਹਨ। ਇਸ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ, ਕਪੜੇ, ਆਵਾਸ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰੀ ਦੇਖਭਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਜੇਕਰ ਰਾਜ ਇਸ ਫਰਜ਼ ਨੂੰ ਅਣਡਿੱਠਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਰਜੁਨ, ਇੱਕ ਨਾਬਾਲਗ ਬੱਚੇ ਵਜੋਂ, ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ਰਮਾ, ਇੱਕ ਅਸਹਾਇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਵਜੋਂ, ਇਸ ਐਕਟ ਦੇ ਤਹਿਤ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਦੇ ਆਪਣੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਲਾਗੂਸ਼ੁਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।